ฮัลโหล วันนี้จะมารีวิวแอพพลิเคชั่นแอพนึง ที่เราว่ามันดีมากๆกับการท่องเที่ยวหรือการเข้าสังคมรูปแบบใหม่ เป็นประสบการณ์ใหม่ของชีวิตดี
เราเชื่อว่ามีคนหลายๆคนคงรู้จักแอพพลิเคชั่นตัวนี้มาบ้าง มันชื่อว่า Couchsurfing
เราก็เป็นคนนึงที่ได้รู้จักมันจากการที่เราอยากมีเพื่อนต่างชาติ และเราก็ชอบเที่ยวมากๆ (แบบว่าขอประหยัดไว้ก่อนอ่ะ)
แอพนี้สามารถตั้ง Event, เข้าร่วม Event, (Host) รับคนอื่นมาพักในบ้านของเรา, (Guest) Request เพื่อจะไปพักบ้านของเค้า
เคยตั้ง Event ไปเที่ยวหัวหินกับไปแก่งกระจานในแอพนี้ ก็ได้รู้จักเพื่อนคนเกาหลีและชิลี 2 คน รู้สึกได้ว่าในแอพเนี้ย ส่วนใหญ่คนมันนิสัยดี(คิดไปเองป่าวไม่รู้ แต่ทุกที่ก็มีคนดีและไม่ดีแหละเนอะ)
ครั้งนั้นเราตั้งเพราะว่าอยากหาเพื่อนแชร์ค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยว และเราก็มีเพื่อนไปด้วยกันเองอยู่แล้วอีกคนนึง ความเสี่ยงในการเจอคนจากแอพนี้ก็ไม่น่ากลัวขนาดนั้น
แต่ครั้งนี้เราจะไปเที่ยวคนเดียว และเนื่องจากเรามีงบไม่มาก ไม่อยากเสียเงินแม้แต่ค่า Hostel จึงเลือกประหยัดจากการหา Host ในนี้ละกัน (อ้ะ! ใครมองว่ามันเสี่ยง อย่าเพิ่งเอะไป เดี๋ยวบอกวิธีเลือกโฮสท์ดีๆให้)
เป้าหมายของเราคือภูเก็ต เราก็เสิชเลย Find Host : Phuket
หาได้หมดเลยตามที่เราอยากหา
นั่นเราก็ตั้ง Event ไป Full Moon Party อยู่เหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไป 55555
พอเลือกภูเก็ตเสร็จปุ๊ป รายชื่อโฮสท์ก็จะขึ้นมาเต็มเลย
ขออนุญาตเซนเซอร์เพราะเดี๋ยวมันจะเป็นการเปิดเผยข้อมูลได้
เราก็สามารถเลือกจุดหรือสถานที่ใกล้ๆเราได้เลย แต่ละโฮสท์ก็จะมีเขียนบอกเลยว่าเค้าพักอยู่แถวไหนของภูเก็ต เราสามารถกำหนดให้ครอบคลุมเข้ามาได้อีก เพื่อจะหาที่สะดวกกับเราจริงๆ ในแถบด้านข้าง กี่กิโลเมตรก็ว่าไป
ในทีนี้เราไม่ซีเรียสว่าจะพักตรงไหนของภูเก็ต เราส่ง Request ไปหลายบ้านเหมือนกันทั้งในเมือง หาดกะตะกะรน ป่าตอง หาดราไวย์ ส่วนใหญ่แล้วก็จะเป็นฝรั่งกันทั้งนั้น บางคนถ้าเขาโฮสท์เราเราจะต้องทำอะไรให้เขาได้ด้วย (มันจะมีให้กรอกอยู่ในโปรไฟล์) แต่บางคนก็ไม่ซีเรียสอะไร ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะไม่ซีเรียสอะไร แค่ยินดีต้อนรับคนที่มาเที่ยวมากกว่า
หลังจากเราส่งคำขอไป เราก็ได้คำตอบกลับมาอยู่ 2 บ้าน
บ้านแรกตอบกับเรากลับมาว่า เขาอยากโฮสท์เรา แต่ช่วยโฮสท์ให้เค้าหน่อยได้ไหม เขากำลังจะขึ้นมากรุงเทพภายในไม่กี่วันนี้ เพื่อพักแค่นอนคืนเดียวแล้วเช้าเขาจะเดินทางไปเชียงใหม่ต่อ (พาภรรยาไปคลอดลูกกที่เชียงใหม่) เราก็โอเค เขาดูไม่มีพิษมีภัยอะไร แต่ด้วยบ้านเราไม่สามารถเป็นที่พักให้เขาได้ เราเลยให้คุยกับเพื่อนๆก็บอกให้อยู่อพาร์ทเมนท์เขาแทนได้ แต่หลังจากนั้นเค้าก็ไม่ได้ตอบเมสเสจเราอีก เราเลยคิดว่าเอ้ะมาจริงป่าว แล้ววันนั้นที่มาถึงเค้าก็เมสเสจมาบอกว่าจะถึงดึกๆ ตอนดึกๆเพื่อนเรากับเค้าก็ได้เจอกัน เค้าบอกยินดีที่จะโฮสท์พวกเรากลับมากๆถ้าหากเราไปภูเก็ต แต่เหมือนเค้าเข้าใจเมสเสจเราผิดหรือเปล่าไม่รู้ คงคิดว่าเดือนหน้าเลยบอกโฮสท์เราได้ (เค้าบอกอยู่เชียงใหม่เป็นเดือนกว่าจะกลับภูเก็ต เรานี่งง 555)
บ้านหลังที่2 บ้านนี้เป็นคนฝรั่งเศสอยู่คนเดียว ทำงานเป็นนักดนตรีอยู่ที่ภูเก็ต เราตอบตกลงและไม่ได้หาโฮสท์อีกและมั่นใจว่าอยู่กับบ้านหลังนี้แน่ๆ แต่ไปๆมาๆ พอใกล้วันที่จะไป เค้าก็ยังไม่ตอบเมสเสจเราเพิ่มซักที มันเป็นสัญญาณที่ไม่ดี ฮ่าๆ เราเลยหาโฮสท์ใหม่
ทีนี้เราก็หว่านคำขอโฮสท์ไปอีก หนึ่งในนั้นก็เป็นคนรัสเซียคนนึง เค้าตอบตกลงเป็นโฮสท์เรา ตอนแรกเค้าไม่มั่นใจว่าเราอยู่ได้มั้ยเพราะเค้าไม่เก่งอังกฤษเลยแบบว่าพูดไม่ค่อยได้ แต่เค้าก็โอเคที่จะโฮสท์เรา เราก็คิดมากอยู่ซักพักเพราะใกล้ๆเค้าก็ไม่ตอบเหมือนกันแต่เค้าให้พิกัดบ้านเค้ามาแล้ว และแล้ววันก่อนที่เราจะบินเค้าก็เมสเสจมา บอกว่าจะไปบ้านเค้ายังไง ไอ้เราก็บอกคงนั่งรถสองแถวแล้วไปเดินหาดูมั้ง แล้วเค้าก็บอกว่า เค้าจะมารับเราที่สนามบิน อื้อหือ เราว่ามันไกลมากนะ จากสนามบินกับบ้านเค้าอ่ะ(หาดกะรน) เราก็โอเค บอกขอบคุณเป็นการเป็นงานสุดๆ
ไอ้เรานี่ตื่นเต้นมาก พอวันบินไปถึงเค้าก็เมสเสจมาถามว่าเครื่องลงกี่โมง เราก็บอกไป พอไปถึงสนามบินภูเก็ต เค้าก็มารอจริงๆ คือคนไม่ร็จักกันช่วยกันขนาดนี้ง่ะ ใจดีมาก ละเค้าก็ให้เราเลือกว่าจะเดินทางเส้นทางไหนไปบ้านเค้า ทางนานๆแต่ชมวิว กับ ทางสั้นๆแต่ไม่มีอะไร เราก็แล้วแต่เค้า ละเค้าก็เลือกทางที่ชมวิว (ก็ฝรั่งอ่ะเนอะ) นั่งมอไซค์เมื่อยก้นกันเลยทีเดียว 5555
ละพอไปถึงบ้านเค้า คือบ้านเค้าไม่ได้หรูไฮโซอะไร บ้านไม้เก่าๆ สไตล์ธรรมชาติ ไม่ติดแอร์ เราก็อยู่ได้เพราะช่วงนั้นภูเก็ตฝนเริ่มตกแล้ว อากาศก็ไม่ร้อนมาก ด้านล่างมีมอไซค์เต็มเลย เค้าบอกว่าจะไปไหนในภูเก็ตก็ขี่มอไซค์เอา แต่เราขี่ไม่เป็นอ่ะ นั่นคือประเด็น.. เค้าเลยต้องไปส่งเราทุกที่เลย 555
มาถึงห้องที่เราจะอยู่ เค้ายังไม่ได้ทำความสะอาด ไอ้เราก็บอกว่า เออเด่วเรากวาดถูเองเราเป็นคนมาขออยู่ เค้าก็บอกว่าให้เรานั่งเฉยๆเดี๋ยวเค้าทำความสะอาดเอง อีนี่ตื้นตันจริงจริง แล้วระหว่างที่เรานั่งรออยู่ ก็มีสาวฝรั่งเดินลงมาจากชั้นบน ตกใจมากเพราะตอนแรกเรานึกว่าเค้าอยู่คนเดียว นึกว่าผีหรอ ใครเดินลงบันได!! แล้วเราก็เพิ่งรู้ว่าเค้าก็รับ Guest ชาวรัสเซียอยู่อีก 2 คน แต่เค้าอยู่มาเดือนนึงแล้ว ซึ่งเปรียบเสมือนครอบครัวบ้านเดียวกันไปโดยปริยาย เราก็เลยนั่งคุยกับสาวรัสเซียคนนั้นอยู่ ก็เม้ามอยกันภาษาคนไม่เก่งอังกฤษทั้งคู่ ตลกดี แต่สนุก เป็นประสบการณ์ใหม่ในชีวิตดี ไปอยู่บ้านที่เค้าพูดอังกฤษไม่ค่อยเก่ง เราก็พูดไม่ค่อยเก่ง ภาษามือมาเต็มจร้าาา พี่สาวรัสเซียคนนั้นเค้าก็รับหน้าที่ขี่มอไซค์ไปส่งเราทุกที่เหมือนกัน เค้าบอกอยากไปไหนก็บอกเดี๋ยวเค้าพาไป
ในวันนั้นเราก็เพิ่งรู้ว่ามีเพื่อนมาเที่ยวภูเก็ตด้วย ก็เลยนัดเจอกันว่าจะไปไหว้พระที่วัดฉลองกับไปแหลมพรหมเทพ แต่ป๊าดดดด ฝนตกซะห่าใหญ่ อดไปเลย เลยได้แต่อยู่ที่บ้านไม่ได้ไปไหน พี่สาวรัสเซียเค้าก็เลยทำข้าวแบบรัสเซียให้กิน เรียกว่า เรสช์ก้า (เค้าบอกเทียบกับของไทยก็เป็นข้าวเนี่ยแหละ) ละก็ไก่อบอะไรซักอย่าง เค้าบอกว่าเค้าคิดถึงข้าวที่รัสเซียเค้าเลยบอกให้เพื่อนส่งมาให้ 55555 มันก็อร่อยดีนะ เป็นเม็ดๆดี
เอาไปต้ม
แล้วก็กินกับขนมปังของรัสเซียอ่ะ เค้าเรียกอะไรไม่รุ้จำไม่ได้ แต่เปรี้ยวๆ กินคำแรกนึกว่าบูด 5555555 แต่ก็กินเรื่อยๆแทนขนมได้เลย
หมดวันแรกด้วยการนั่งเม้าและไม่ได้ออกไปไหนในภูเก็ตเพราะฝนตกซะก่อน เราก็นัดกะโฮสท์ว่าพรุ่งนี้เรามีทริปดำน้ำนะ ต้องไปรอรถที่มารับที่โรงแรม (รถมารับแค่โรงแรมไม่รับบ้านคน) โฮสท์ก็แหกขี้ตาตื่นไปส่งเราด้วย คือนางใจดีมากจริงๆ เสียดายไมไ่ด้ถ่ายรูปนางเยอะ ไม่ค่อยได้เจอกันในวันนึง
วันที่เราดำน้ำก็เจออีกทีตอนกลับมาที่บ้าน วันนั้นกลับบ้านเอง กว่าจะหารถได้(จริงๆก็หาไม่ได้) พี่ที่ร้านนวดที่เรายืนรอรถเฆ้นใจเรายืนรอรถสาธารณะนานมาก เลยขี่มอไซค์มาส่ง วันนั้นพี่สาวรัสเซียก็ทำอาหารไว้รออีกแล้ว แต่เค้าจะออกไปข้างนอกกับแฟนเค้า เราเลยอยู่บ้านคนเดียว แต่ก่อนออกไปมีการบอกว่า ยูต้องกินนะ เหมือนเค้ากลัวเราเกรงใจแล้วไม่กิน คือนางน่ารักมาก แต่เราเสียดายมากที่เราได้อยู่แค่นั้น2คืน วันต่อไปเราก็แพลนด่วนมากเพราะอยากไปดำน้ำที่เกาะพีพี ตื่นมาตอนเช้าคุณโฮสท์ก็ขี่รถไปส่งเราที่ท่าเรือรัษฎาด้วย (ระยะทางก็ไม่ใช่ใกล้เลยพอตอนนั่งจริงๆ) ละฝนตกด้วย เค้าก็ขี่ไปส่งเราจนถึง เราก็เสียมารยาทจริงๆ ลืมถ่ายรูปลืมบอกขอบคุณ เพราะเราคิดว่าอีกวันที่กลับมาจะเจอเค้าอยู่ แต่เค้าบอกว่าเค้าไปกระบี่อีกวันนึง เราก็เลยเมสเสจไปขอบคุณเค้าแทน
เรารู้นะว่าบางคนอาจจะคิดว่ามันเสี่ยงมันไม่ดีเลยนะ น่ากลัวมากเลยนะ ใครก็ไม่รู้ เราไปเค้าจะฆ่าหั่นศพเราทิ้งรึเปล่าก็ไม่รู้ เชื่อสิมีคนคิด เพราะก่อนไปเราก็คิด เราก็พูดไม่ได้ 100% ว่ามันจะดีทั้งหมด แต่เราไม่รู้สิ อยากให้เปิดใจ เราค่อนข้างเชื่อถือเว็บและแอพนี้มากพอสมควร ก่อนเราจะส่งคำขอไปแต่ละคน วิธีเลือกโฮสท์ของเราคือ การนั่งอ่าน References ของทุกคนอย่างละเอียดก่อนส่ง มันจะมีทั้ง Positive/Negative/Neutral ซึ่งบางคนก็มี Negative หลุดมา 1-2 อัน แต่ก็ขอให้อ่านนะคะ บางคนโดนแกล้งคอมเม้นท์ก็มี
(แต่คนที่อยู่ด้วยนี่มี Positive Reference แค่คนเดียว ไม่รู้ทำไมกล้า สงสัยรีบจริงๆ ฮ่าๆ)
จบแล้วรีวิวการไปอาศัยอยู่บ้านคนอื่น จริงๆส่วนใหญ่เค้าจะทำกิจกรรมอะไรมากกว่านี้และควรมีรูปมากกว่านี้ด้วย แต่เราเป็นเกสท์ที่ไม่ดีเลย ไม่ได้ทำอะไรให้โฮสท์เลย สัญญาว่าครั้งหน้ากลับไปภูเก็ตจะเอาของไปฝากให้ล้นบ้าน ><
ก่อนจบ กลัวคนดราม่า .. เราไม่อยากให้มองว่านี่เป็นเรื่องไม่ดี มองติดลบกับอะไรพวกนี้ จริงๆแล้วเราว่าทั่วโลกเค้ายอมรับเรื่องแบบนี้กัน เราคุยกับนักท่องเที่ยวที่ไม่ได้เที่ยวแบบเปลืองๆ พวก Backpack แบบเรา เค้าก็รู้จักกันหมด ประหยัดเงินทุกอย่างเพื่อใช้เที่ยวมากกว่า เปิดโลกทัศน์ใหม่ให้เรา เปิดหูเปิดตากับโลกใบนี้ ได้รู้จักคนเพิ่มขึ้น ได้ใช้ชีวิต แชร์ประสบการณ์ กับผู้คนใหม่ๆในชีวิต สิ่งเหล่านี้เป็นประสบการณ์อันล้ำค่ามากของชีวิตเรา ทำให้เรารู้ว่าโลกนี้มันกว้างขนาดไหน คนดีๆยังมีอีกมากจริงๆ
สุดท้ายนี้
ชาวเที่ยวรออะไรกันอยู่ สมัครเลยสิคะ!
ปล.เขียนไม่ค่อยดี ไม่ค่อยได้เขียนบ่อย แต่เขียนจากใจ จุ๊บๆ
[CR] แชร์ประสบการณ์การอยู่อาศัยบ้านใครไม่รู้! เป็น 'Guest' จาก Couchsurfing..
เราเชื่อว่ามีคนหลายๆคนคงรู้จักแอพพลิเคชั่นตัวนี้มาบ้าง มันชื่อว่า Couchsurfing
เราก็เป็นคนนึงที่ได้รู้จักมันจากการที่เราอยากมีเพื่อนต่างชาติ และเราก็ชอบเที่ยวมากๆ (แบบว่าขอประหยัดไว้ก่อนอ่ะ)
แอพนี้สามารถตั้ง Event, เข้าร่วม Event, (Host) รับคนอื่นมาพักในบ้านของเรา, (Guest) Request เพื่อจะไปพักบ้านของเค้า
เคยตั้ง Event ไปเที่ยวหัวหินกับไปแก่งกระจานในแอพนี้ ก็ได้รู้จักเพื่อนคนเกาหลีและชิลี 2 คน รู้สึกได้ว่าในแอพเนี้ย ส่วนใหญ่คนมันนิสัยดี(คิดไปเองป่าวไม่รู้ แต่ทุกที่ก็มีคนดีและไม่ดีแหละเนอะ)
ครั้งนั้นเราตั้งเพราะว่าอยากหาเพื่อนแชร์ค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยว และเราก็มีเพื่อนไปด้วยกันเองอยู่แล้วอีกคนนึง ความเสี่ยงในการเจอคนจากแอพนี้ก็ไม่น่ากลัวขนาดนั้น
แต่ครั้งนี้เราจะไปเที่ยวคนเดียว และเนื่องจากเรามีงบไม่มาก ไม่อยากเสียเงินแม้แต่ค่า Hostel จึงเลือกประหยัดจากการหา Host ในนี้ละกัน (อ้ะ! ใครมองว่ามันเสี่ยง อย่าเพิ่งเอะไป เดี๋ยวบอกวิธีเลือกโฮสท์ดีๆให้)
เป้าหมายของเราคือภูเก็ต เราก็เสิชเลย Find Host : Phuket
นั่นเราก็ตั้ง Event ไป Full Moon Party อยู่เหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไป 55555
พอเลือกภูเก็ตเสร็จปุ๊ป รายชื่อโฮสท์ก็จะขึ้นมาเต็มเลย
ขออนุญาตเซนเซอร์เพราะเดี๋ยวมันจะเป็นการเปิดเผยข้อมูลได้
เราก็สามารถเลือกจุดหรือสถานที่ใกล้ๆเราได้เลย แต่ละโฮสท์ก็จะมีเขียนบอกเลยว่าเค้าพักอยู่แถวไหนของภูเก็ต เราสามารถกำหนดให้ครอบคลุมเข้ามาได้อีก เพื่อจะหาที่สะดวกกับเราจริงๆ ในแถบด้านข้าง กี่กิโลเมตรก็ว่าไป
ในทีนี้เราไม่ซีเรียสว่าจะพักตรงไหนของภูเก็ต เราส่ง Request ไปหลายบ้านเหมือนกันทั้งในเมือง หาดกะตะกะรน ป่าตอง หาดราไวย์ ส่วนใหญ่แล้วก็จะเป็นฝรั่งกันทั้งนั้น บางคนถ้าเขาโฮสท์เราเราจะต้องทำอะไรให้เขาได้ด้วย (มันจะมีให้กรอกอยู่ในโปรไฟล์) แต่บางคนก็ไม่ซีเรียสอะไร ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะไม่ซีเรียสอะไร แค่ยินดีต้อนรับคนที่มาเที่ยวมากกว่า
หลังจากเราส่งคำขอไป เราก็ได้คำตอบกลับมาอยู่ 2 บ้าน
บ้านแรกตอบกับเรากลับมาว่า เขาอยากโฮสท์เรา แต่ช่วยโฮสท์ให้เค้าหน่อยได้ไหม เขากำลังจะขึ้นมากรุงเทพภายในไม่กี่วันนี้ เพื่อพักแค่นอนคืนเดียวแล้วเช้าเขาจะเดินทางไปเชียงใหม่ต่อ (พาภรรยาไปคลอดลูกกที่เชียงใหม่) เราก็โอเค เขาดูไม่มีพิษมีภัยอะไร แต่ด้วยบ้านเราไม่สามารถเป็นที่พักให้เขาได้ เราเลยให้คุยกับเพื่อนๆก็บอกให้อยู่อพาร์ทเมนท์เขาแทนได้ แต่หลังจากนั้นเค้าก็ไม่ได้ตอบเมสเสจเราอีก เราเลยคิดว่าเอ้ะมาจริงป่าว แล้ววันนั้นที่มาถึงเค้าก็เมสเสจมาบอกว่าจะถึงดึกๆ ตอนดึกๆเพื่อนเรากับเค้าก็ได้เจอกัน เค้าบอกยินดีที่จะโฮสท์พวกเรากลับมากๆถ้าหากเราไปภูเก็ต แต่เหมือนเค้าเข้าใจเมสเสจเราผิดหรือเปล่าไม่รู้ คงคิดว่าเดือนหน้าเลยบอกโฮสท์เราได้ (เค้าบอกอยู่เชียงใหม่เป็นเดือนกว่าจะกลับภูเก็ต เรานี่งง 555)
บ้านหลังที่2 บ้านนี้เป็นคนฝรั่งเศสอยู่คนเดียว ทำงานเป็นนักดนตรีอยู่ที่ภูเก็ต เราตอบตกลงและไม่ได้หาโฮสท์อีกและมั่นใจว่าอยู่กับบ้านหลังนี้แน่ๆ แต่ไปๆมาๆ พอใกล้วันที่จะไป เค้าก็ยังไม่ตอบเมสเสจเราเพิ่มซักที มันเป็นสัญญาณที่ไม่ดี ฮ่าๆ เราเลยหาโฮสท์ใหม่
ทีนี้เราก็หว่านคำขอโฮสท์ไปอีก หนึ่งในนั้นก็เป็นคนรัสเซียคนนึง เค้าตอบตกลงเป็นโฮสท์เรา ตอนแรกเค้าไม่มั่นใจว่าเราอยู่ได้มั้ยเพราะเค้าไม่เก่งอังกฤษเลยแบบว่าพูดไม่ค่อยได้ แต่เค้าก็โอเคที่จะโฮสท์เรา เราก็คิดมากอยู่ซักพักเพราะใกล้ๆเค้าก็ไม่ตอบเหมือนกันแต่เค้าให้พิกัดบ้านเค้ามาแล้ว และแล้ววันก่อนที่เราจะบินเค้าก็เมสเสจมา บอกว่าจะไปบ้านเค้ายังไง ไอ้เราก็บอกคงนั่งรถสองแถวแล้วไปเดินหาดูมั้ง แล้วเค้าก็บอกว่า เค้าจะมารับเราที่สนามบิน อื้อหือ เราว่ามันไกลมากนะ จากสนามบินกับบ้านเค้าอ่ะ(หาดกะรน) เราก็โอเค บอกขอบคุณเป็นการเป็นงานสุดๆ
ไอ้เรานี่ตื่นเต้นมาก พอวันบินไปถึงเค้าก็เมสเสจมาถามว่าเครื่องลงกี่โมง เราก็บอกไป พอไปถึงสนามบินภูเก็ต เค้าก็มารอจริงๆ คือคนไม่ร็จักกันช่วยกันขนาดนี้ง่ะ ใจดีมาก ละเค้าก็ให้เราเลือกว่าจะเดินทางเส้นทางไหนไปบ้านเค้า ทางนานๆแต่ชมวิว กับ ทางสั้นๆแต่ไม่มีอะไร เราก็แล้วแต่เค้า ละเค้าก็เลือกทางที่ชมวิว (ก็ฝรั่งอ่ะเนอะ) นั่งมอไซค์เมื่อยก้นกันเลยทีเดียว 5555
ละพอไปถึงบ้านเค้า คือบ้านเค้าไม่ได้หรูไฮโซอะไร บ้านไม้เก่าๆ สไตล์ธรรมชาติ ไม่ติดแอร์ เราก็อยู่ได้เพราะช่วงนั้นภูเก็ตฝนเริ่มตกแล้ว อากาศก็ไม่ร้อนมาก ด้านล่างมีมอไซค์เต็มเลย เค้าบอกว่าจะไปไหนในภูเก็ตก็ขี่มอไซค์เอา แต่เราขี่ไม่เป็นอ่ะ นั่นคือประเด็น.. เค้าเลยต้องไปส่งเราทุกที่เลย 555
มาถึงห้องที่เราจะอยู่ เค้ายังไม่ได้ทำความสะอาด ไอ้เราก็บอกว่า เออเด่วเรากวาดถูเองเราเป็นคนมาขออยู่ เค้าก็บอกว่าให้เรานั่งเฉยๆเดี๋ยวเค้าทำความสะอาดเอง อีนี่ตื้นตันจริงจริง แล้วระหว่างที่เรานั่งรออยู่ ก็มีสาวฝรั่งเดินลงมาจากชั้นบน ตกใจมากเพราะตอนแรกเรานึกว่าเค้าอยู่คนเดียว นึกว่าผีหรอ ใครเดินลงบันได!! แล้วเราก็เพิ่งรู้ว่าเค้าก็รับ Guest ชาวรัสเซียอยู่อีก 2 คน แต่เค้าอยู่มาเดือนนึงแล้ว ซึ่งเปรียบเสมือนครอบครัวบ้านเดียวกันไปโดยปริยาย เราก็เลยนั่งคุยกับสาวรัสเซียคนนั้นอยู่ ก็เม้ามอยกันภาษาคนไม่เก่งอังกฤษทั้งคู่ ตลกดี แต่สนุก เป็นประสบการณ์ใหม่ในชีวิตดี ไปอยู่บ้านที่เค้าพูดอังกฤษไม่ค่อยเก่ง เราก็พูดไม่ค่อยเก่ง ภาษามือมาเต็มจร้าาา พี่สาวรัสเซียคนนั้นเค้าก็รับหน้าที่ขี่มอไซค์ไปส่งเราทุกที่เหมือนกัน เค้าบอกอยากไปไหนก็บอกเดี๋ยวเค้าพาไป
ในวันนั้นเราก็เพิ่งรู้ว่ามีเพื่อนมาเที่ยวภูเก็ตด้วย ก็เลยนัดเจอกันว่าจะไปไหว้พระที่วัดฉลองกับไปแหลมพรหมเทพ แต่ป๊าดดดด ฝนตกซะห่าใหญ่ อดไปเลย เลยได้แต่อยู่ที่บ้านไม่ได้ไปไหน พี่สาวรัสเซียเค้าก็เลยทำข้าวแบบรัสเซียให้กิน เรียกว่า เรสช์ก้า (เค้าบอกเทียบกับของไทยก็เป็นข้าวเนี่ยแหละ) ละก็ไก่อบอะไรซักอย่าง เค้าบอกว่าเค้าคิดถึงข้าวที่รัสเซียเค้าเลยบอกให้เพื่อนส่งมาให้ 55555 มันก็อร่อยดีนะ เป็นเม็ดๆดี
แล้วก็กินกับขนมปังของรัสเซียอ่ะ เค้าเรียกอะไรไม่รุ้จำไม่ได้ แต่เปรี้ยวๆ กินคำแรกนึกว่าบูด 5555555 แต่ก็กินเรื่อยๆแทนขนมได้เลย
หมดวันแรกด้วยการนั่งเม้าและไม่ได้ออกไปไหนในภูเก็ตเพราะฝนตกซะก่อน เราก็นัดกะโฮสท์ว่าพรุ่งนี้เรามีทริปดำน้ำนะ ต้องไปรอรถที่มารับที่โรงแรม (รถมารับแค่โรงแรมไม่รับบ้านคน) โฮสท์ก็แหกขี้ตาตื่นไปส่งเราด้วย คือนางใจดีมากจริงๆ เสียดายไมไ่ด้ถ่ายรูปนางเยอะ ไม่ค่อยได้เจอกันในวันนึง
วันที่เราดำน้ำก็เจออีกทีตอนกลับมาที่บ้าน วันนั้นกลับบ้านเอง กว่าจะหารถได้(จริงๆก็หาไม่ได้) พี่ที่ร้านนวดที่เรายืนรอรถเฆ้นใจเรายืนรอรถสาธารณะนานมาก เลยขี่มอไซค์มาส่ง วันนั้นพี่สาวรัสเซียก็ทำอาหารไว้รออีกแล้ว แต่เค้าจะออกไปข้างนอกกับแฟนเค้า เราเลยอยู่บ้านคนเดียว แต่ก่อนออกไปมีการบอกว่า ยูต้องกินนะ เหมือนเค้ากลัวเราเกรงใจแล้วไม่กิน คือนางน่ารักมาก แต่เราเสียดายมากที่เราได้อยู่แค่นั้น2คืน วันต่อไปเราก็แพลนด่วนมากเพราะอยากไปดำน้ำที่เกาะพีพี ตื่นมาตอนเช้าคุณโฮสท์ก็ขี่รถไปส่งเราที่ท่าเรือรัษฎาด้วย (ระยะทางก็ไม่ใช่ใกล้เลยพอตอนนั่งจริงๆ) ละฝนตกด้วย เค้าก็ขี่ไปส่งเราจนถึง เราก็เสียมารยาทจริงๆ ลืมถ่ายรูปลืมบอกขอบคุณ เพราะเราคิดว่าอีกวันที่กลับมาจะเจอเค้าอยู่ แต่เค้าบอกว่าเค้าไปกระบี่อีกวันนึง เราก็เลยเมสเสจไปขอบคุณเค้าแทน
เรารู้นะว่าบางคนอาจจะคิดว่ามันเสี่ยงมันไม่ดีเลยนะ น่ากลัวมากเลยนะ ใครก็ไม่รู้ เราไปเค้าจะฆ่าหั่นศพเราทิ้งรึเปล่าก็ไม่รู้ เชื่อสิมีคนคิด เพราะก่อนไปเราก็คิด เราก็พูดไม่ได้ 100% ว่ามันจะดีทั้งหมด แต่เราไม่รู้สิ อยากให้เปิดใจ เราค่อนข้างเชื่อถือเว็บและแอพนี้มากพอสมควร ก่อนเราจะส่งคำขอไปแต่ละคน วิธีเลือกโฮสท์ของเราคือ การนั่งอ่าน References ของทุกคนอย่างละเอียดก่อนส่ง มันจะมีทั้ง Positive/Negative/Neutral ซึ่งบางคนก็มี Negative หลุดมา 1-2 อัน แต่ก็ขอให้อ่านนะคะ บางคนโดนแกล้งคอมเม้นท์ก็มี
(แต่คนที่อยู่ด้วยนี่มี Positive Reference แค่คนเดียว ไม่รู้ทำไมกล้า สงสัยรีบจริงๆ ฮ่าๆ)
จบแล้วรีวิวการไปอาศัยอยู่บ้านคนอื่น จริงๆส่วนใหญ่เค้าจะทำกิจกรรมอะไรมากกว่านี้และควรมีรูปมากกว่านี้ด้วย แต่เราเป็นเกสท์ที่ไม่ดีเลย ไม่ได้ทำอะไรให้โฮสท์เลย สัญญาว่าครั้งหน้ากลับไปภูเก็ตจะเอาของไปฝากให้ล้นบ้าน ><
ก่อนจบ กลัวคนดราม่า .. เราไม่อยากให้มองว่านี่เป็นเรื่องไม่ดี มองติดลบกับอะไรพวกนี้ จริงๆแล้วเราว่าทั่วโลกเค้ายอมรับเรื่องแบบนี้กัน เราคุยกับนักท่องเที่ยวที่ไม่ได้เที่ยวแบบเปลืองๆ พวก Backpack แบบเรา เค้าก็รู้จักกันหมด ประหยัดเงินทุกอย่างเพื่อใช้เที่ยวมากกว่า เปิดโลกทัศน์ใหม่ให้เรา เปิดหูเปิดตากับโลกใบนี้ ได้รู้จักคนเพิ่มขึ้น ได้ใช้ชีวิต แชร์ประสบการณ์ กับผู้คนใหม่ๆในชีวิต สิ่งเหล่านี้เป็นประสบการณ์อันล้ำค่ามากของชีวิตเรา ทำให้เรารู้ว่าโลกนี้มันกว้างขนาดไหน คนดีๆยังมีอีกมากจริงๆ
สุดท้ายนี้
ชาวเที่ยวรออะไรกันอยู่ สมัครเลยสิคะ!
ปล.เขียนไม่ค่อยดี ไม่ค่อยได้เขียนบ่อย แต่เขียนจากใจ จุ๊บๆ